Mefisto (w starożytnym języku: Dul'Mephistos) - pradawny Władca Piekieł, jeden z siedmiu Najwyższych Złych, jeden z trzech z tak zwanej Mrocznej Trójcy, a zarazem pierwszy z piekielnych lordów, jacy powstali w wyniku śmierci Tathameta. Istota ta powstała z truchła największej z trzech wielkich głów. Ze wszystkich z demonów jest on najbardziej przebiegłym, lecz jednocześnie najsłabszym fizycznie, co nie znaczy że nie jest przez to potężny, bowiem dzięki czarom jest w stanie zadać spore obrażenia przeciwnikom.
Aspektem Mefista jest Nienawiść i rozpala ją do siebie w sercach zarówno sojuszników, jak i wrogów, a jego królestwo jest ojczyzną tejże siły. Jego wojska nienawidzą jednak nie jego, ale tego co nie jest z nim związane, dlatego wykazuje się w walce wyjątkową nawet jak na standardy demonów bezwzględnością, niszcząc wszystko co napotka on i jego sługi na swojej drodze. Najstraszliwsze jest jednak to, że Mefisto potrafi najlepiej ze wszystkich manipulować sytuacją w szeregach wrogów, a nawet własnych sprzymierzeńców.
Mefisto jest również ojcem dwójki demonicznych dowódców - Lucjona i Lilith. Córka natomiast jest kochanką anioła Inariusa i matką Nefalemów, a zarazem babką całej ludzkości. Tym samym można by rzec, że Pan Nienawiści jest dziadkiem Nefalemów i pradziadkiem ludzi.
Historia[]
Truchło Najwyższego Zła[]
Gdy Tathamet zginął z rąk Anu, samemu przypłacając swój triumf życiem, oba byty padły trupem, a z ich zwłok narodził się obecny porządek. Siedmiogłowy smok zmienił się w Płonące Piekła, z kolei Królestwo Niebios uformowało się ze zwłok pierwszej istoty w całym Stworzeniu. Mefisto powstał jako pierwszy spośród wszystkich Najwyższych Złych. Jego domeną stała się Nienawiść i stworzył swoje królestwo w Piekle, w którym zamieszkało najwięcej demonów, jak również te najpotężniejsze. Wkrótce narodzili się jego dwaj młodsi bracia: Baal i Diablo. Pierwszy z braci opanował Zniszczenie, drugi natomiast zainteresował się Grozą. Mieszkańcy pierwszej z domen Płonących Piekieł żyli knując przeciw sobie intrygi i walcząc ze sobą. Mefisto uwielbiał na to patrzeć, uważając to za rozrywkę.
Kiedy Mroczna Trójca zbudowała swoje królestwa rozpoczęła się wojna w Płonących Piekłach. Później natomiast trzej bracia byli świadkami powstania czterech kolejnych Złych: Azmodana, Beliala, Duriela oraz Andariel. Drugi spośród czwórki tak zwanych Pomniejszych Złych stał się w pewnym momencie uczniem Mefista. Wkrótce też Najwyższy Zły doczekał się potomstwa - syna imieniem Lucjon oraz córki znanej jako Lilit. Jego dzieci jednak próbowały się zbuntować z racji Nienawiści, którą po nim odziedziczyli i jaką rodzic razem z dziećmi żywili wobec siebie nawzajem.
Wieczny Konflikt[]
Jak wszystkie wielkie plagi, Mefisto urodził się z jedną z siedmiu głów Tathameta. Jego królestwo w Płonących Piekłach było aspektem nienawiści. Jak w przypadku wszystkich dzieci demonów, Mefisto walczył przeciwko Wysokim Niebiosom podczas Wiecznego Konfliktu.
Mefisto i jego bracia prawie osiągnąli zwycięstwo nad Wysokimi Niebiosami w piątej bitwie o Diamentową Bramę. Jednak pewni zwycięstwa, Najwyżsi zaczeli kłócić się kto dostanie łupy wojenne, a tym samym, ich atak nie powiódł się.
Uwięzienie w Sanktuarium[]
Spaczenie Zakarum[]
Charakterystyka[]
Osobowość[]
Zdolności[]
Ciekawostki[]
- Imię demonicznego władcy wywodzi się od imienia Mefistofeles, upadłego anioła obecnego w mitologii abrahamowej, znanego też pod imionami Mefisto i Mefistofiel. Jego imię wywodzi się z hebrajskiego, gdzie Mefir oznacza Niszczyciel, a Tofel - Kłamca. Inna forma to Mephistoph - Niszczyciel Dobra. Inni uważają, że nazwa może wywodzić się z greckiego mephostophiles, czyli Duch ciemności czy Nielubiący światła.