| Ten artykuł znajduje się obecnie w fazie pisania. Poczekaj aż autor skończy prace nad nim. |
We trzech kroczą.
Moc trzech drogę otwiera.
Przez krew ochotników wróć gdzie Twój dom!
Chwała Córze Nienawiści.
Stworzycielce Sanktuarium.
Chwała... Lilith!
Tekst inkantacji podczas przyzwania Lilith.[źródło]
Lilit (ang. Lilith) znana też jako Córa Nienawiści (Daughter of Hatred) czy Królowa Sukkubów (Queen of Succubi) była demonicą oraz przywódczynią renegatów, jacy sprzeciwili się Wiecznemu Konfliktowi między niebiańską Radą Angiris, a piekielnymi Najwyższymi Złymi, których przedstawicielem był Mefisto - jej ojciec. Razem z aniołem Inariusem - porucznikiem archanioła Tyraela - zdołała następnie z pomocą ich zwolenników wykraść Kamień Świata z Pandemonium, aby stworzyć świat wolny od niekończącej się wojny. Z tego powodu jest też znana jako Stworzycielka Sanktuarium (Creator of Sanctuary).
Razem z Inariusem dała życie Rathmie, będącemu jednym z pierwszych Nefalemów - potomków obu ras, których moce znacząco przewyższały obu rodziców. Wobec obaw co do ich potęgi jej ukochany zdecydował się interweniować, zmieniając naturę kamienia celem ich osłabienia. Święta Matka, jak ją nazywali potomni renegatów, wpadła w szał i zdecydowała się wybić wszystkich, co zakończyło się potężnym rozlewem krwi, jaki doprowadził do jej upadku oraz ujawnienia Sanktuarium przed Niebiosami i Piekłami. Ze względu na fakt, że Nefalemowie są przodkami ludzi to Lilit jest tym samym progenitorką również i tejże rasy. Po wielu latach od upadku Rathmy oraz rozpadu niegdysiejszych sojuszników kobieta ukrywała się jako Lylia, pociągając za sznurki w trakcie Wojny Grzechu - przeniesienia Wiecznego Konfliktu do Sanktuarium. Kiedy jednak wojna dobiegła końca kobieta została schwytana przez niegdysiejszego kochanka, a następnie zesłana do Otchłani - wiecznego więzienia bez możliwości ucieczki.
W roku 1335 Lilit została przyzwana w trakcie Ery Wrogości z powrotem do Sanktuarium za sprawą upadłego Horadrima imieniem Eliasz. Jej przybycie doprowadziło do wypaczenia wszystkich mieszkańców, łącznie z pobratymcami, budząc zarówno najskrytsze pożądania jak i ujawniając największe obawy wszędzie tam, gdzie ona się pojawiła.
Biografia[]
Sanktuarium[]
Wieczny Konflikt[]
Lilit urodziła się jako córka Mefista i siostra Lucjona. Podobnie jak jej rodzina ona również uczestniczyła w Wiecznym Konflikcie, przelewając krew celem zatriumfowania nad aniołami i zdobycia Kamienia Świata. Z jej rąk zginęło mnóstwo aniołów, a i sama była świadkiem jak jej demoniczni bracia i siostry ginęli z rąk przedstawicieli drugiej strony barykady. Jako córka najstarszego z władców piekieł była znana z brania w niewolę aniołów i torturowania ich, często bawiąc się nimi jak jakimiś zabawkami. Toczyła ciągłe wojny z wrogiem na płaszczyznach Pandemonium, tak jak reszta przedstawicieli jej rasy.
Z biegiem czasu jednak stawała się nim coraz bardziej zmęczona. Widziała, jak arogancja jej ojca oraz stryjów sprawia, że demony nie mogą wygrać i tylko zdolność pomniejszych demonicznych władców na polach walki pozwala zachować istnienie Płonących Piekieł. Zmęczenie tym, co robili Najwyżsi Źli sprawiło, iż kobieta zaczęła poszukiwać innego rozwiązania zakończenia nieskończonej wojny. Nie była jednak w stanie zmienić sytuacji sama, a inne demony obawiały się gniewu swoich panów.
Spisek[]
Pewnego dnia jednak Lilit wzięła w niewolę Inariusa - porucznika Tyraela, z natury podobnego do niej, ale przedstawiającego inne wartości niż ona sama. Była gotowa dokonać na nim tortur, jednak jej dotyk dokonał niemożliwego - tchnął w niego życie. Demonica szybko odkryła, iż myślą podobnie. Obydwoje byli bowiem zmęczeni ciągłymi walkami między swoimi pobratymcami. Para znała klucz do zakończenia Wiecznego Konfliktu - Kamień Świata, centrum uwagi obu stron celem władania nad całym jestestwem. To właśnie on był przyczyną spustoszenia całego Pandemonium przez siły obu stron.
Znajdując w Inariusie podobną duszę wreszcie zaczęła wierzyć, iż można uciec od całego szaleństwa. Obydwoje uznali, iż dzięki zdolnościom anioła oraz planom demonicy uda się raz na zawsze zakończyć całą wojnę. Wobec tego wypuściła Inariusa, przysięgając jednak że skorzysta jeszcze kiedyś z jego usług. On stwierdził natomiast, że również skorzysta z gościny, jaką reprezentuje. Oczywiście porucznik Tyraela bał się córki Mefista, znanej z jej przebiegłości oraz rozpalania najdzikszych żądzy, najskrytszych obaw oraz wypaczania umysłów myślami o przyjemnościach zarówno aniołów, jak i demonów.
Stworzenie Sanktuarium[]
Inarius i ja wykradliśmy Kamień Śiwata i teraz podąża za nami grupa renegatów. Stworzyłam nowy świat, gdzie możemy żyć w pokoju. Miejsce nieskończonych możliwości. Inarius wierzy, że ucieczka jest wystarczająca. Z czasem pokażę mu, że możliwe jest zwycięstwo. Ale najpierw dam mu dziedziców.
Zapiski Lilit.[źródło]
Lilit i Inarius razem z innymi renegatami dają początek Nefalemom i ludzkości.
Po wielu bitwach i kampaniach Lilit i Inarius ponownie się spotkali. Podjęli decyzję, aby zbudować miejsce, w którym anioły i demony mogłyby żyć obok siebie, zamiast być ofiarami odwiecznego cyklu walki dobra ze złem. Tymczasem demonica zaczęła widzieć w Inariusie kogoś łatwego do zmanipulowania i wykorzystała to mówiąc mu o chęci skradzenia Kamienia Świata, aby Ci mogli być razem. W rzeczywistości planowała przejąć esencję demonicznych władców, aby tym samym przejąć kontrolę nad Płonącymi Piekłami i zachwiać istniejącym stanem rzeczy.
Renegaci pod ich wodzą wykradli zatem Kamień Świata z Twierdzy Pandemonium, co poważnie zaburzyło stan rzeczy. Obie strony obwiniały się o to nawzajem, wkrótce odkrywając iż w rzeczywistości żadna z nich go nie zdobyła. Tymczasem anioły Inariusa i demony Lilit stworzyły nowy świat. Nazwały go Sanktuarium, gdyż miał on służyć za schronienie dla przedstawicieli obu stron przed Wiecznym Konfliktem. Inarius widząc to poczuł się zadowolony, wierząc, że ucieczka od wojny jest wystarczająca, ale Lilit chciała mu pokazać, że zwycięstwo jednej ze stron jest możliwe, nawet jeśli miały to nie być anioły i demony.
Po wielu latach tworzenia Sanktuarium para zaczęła żyć ze sobą nie jak sojusznicy, ale kochankowie. Owocem ich współżycia stało się dziecko posiadające cechy obu rodziców. Nadali mu imię Linarian, lecz po pewnym czasie stał się znany też jako Rathma. Był on pierwszym przedstawicielem nowej rasy, będącej efektem współżycia aniołów i demonów - Nefalemów. Z biegiem czasu zaczęło się pojawiać ich coraz więcej i więcej. Jednakże Inarius i wielu mieszkańców starego pokolenia zaczęło się obawiać potomnych. Wynikało to przez ich moc, bowiem posiadali oni zarówno dziedzictwo Niebios jak i Piekieł.
I to rozpoczęło podział między kochankami. Lilith odkryła bowiem, że Nefalemowie posiadają moc mogącą zachwiać równowagą w Wiecznym Konflikcie i tym samym rzucić obie strony na kolana. Zrozumiała iż dzięki temu może zniszczyć zarówno obie strony konfliktu i zaprowadzić pokój, zmuszając anioły i demony do złożenia przysięgi wiernopoddańczej wobec niej. Inaczej myślał jednak Inarius. Chciał on bowiem utrzymać swój nowy świat jako strefę neutralną, aby tym samym uciec od Wiecznego Konfliktu. Obydwoje zaczęli zatem ideologicznie obierać inną drogę - anioł dążył do osłabienia Nefalemów i ukrycia świata, ale demonica chciała armii mogącej uczynić z niej nowego Anu.
Chwila spokoju[]
Rada Sanktuarium i Kalmor.
Wprawdzie tarcia były obecne już od pierwszych chwil narodzin Sanktuarium, ale nie były one jeszcze aż tak widoczne. Aby utrzymać wątły pokój kochankowie zdecydowali się założyć z sobą na czele radę z siedzibą w Świątyni Pierworodnych. Tam też mieszkało wielu z ich pobratymców, a także ich dzieci. W miejscu kultu obydwojga ich syn - Rathma - zaczął zgłębiać tajniki Równowagi z pomocą starożytnego bytu Trag'Oula. Zdołał on opanować nekromancję, stając się pierwszym ze swojego zakonu. Wiedząc jakie zdanie o jego braciach i siostrach mają rodzice podjął decyzję o znalezieniu trzeciej drogi, aby ocalić siebie oraz swoich pobratymców, kończąc jednocześnie Wieczny Konflikt.
W tym okresie pojawili się także Nefalemowie związani bardziej ze Stworzycielami niż przeciętni ze swojego rodzaju. Inarius dał początek tak zwanym Inarim, z kolei od Lilith swój rodowód wzięli Lilinowie.
Wieczny Konflikt a Nefalemowie[]
Wojna domowa w Sanktuarium[]
Lilith na czele Lilin przeciw Inariusowi i jego Inari w trakcie Czystki.
Lilith i Inarius zaczęli się spierać wskutek natury ich syna. Co więcej podobne odczucia mieli reprezentanci ich ras, dlatego obóz zaczął się dzielić na dwie strony konfliktu. Jedna oponowała za ich zniszczeniem, druga zaś - osłabieniem poprzez odebranie mocy. Inarius rozważał na początku możliwość unicestwienia swoich dzieci, lecz później zmienił swoje zdanie. Zdecydował się dostroić Kamień Świata tak, by z biegiem czasu rodziły się słabsi Nefalemowie, konsekwentnie prowadząc do powstania ludzkości. Nienawidził on bowiem swoich dzieci, uważał ich za niebezpieczne dla obu stron.
Wobec tego czynu Lilit się wściekła i dlatego postanowiła interweniować. Jej plany zniszczenia obu stron i stania się boginią okazały się bowiem zagrożone, a i ona sama darzyła prawdziwą miłością swoje dzieci. Nie mogła więc przeboleć, iż porucznik Tyraela ma zamiar wszystko unicestwić. Wojna domowa, jaka wybuchła w Sanktuarium przeszła do historii pod mianem Czystki. W trakcie walk obie strony walczyły nie tylko ze sobą nawzajem, lecz także z aniołami i demonami pragnącymi podtrzymać sypiący się rozejm. Obok nich działali także Nefalemowie, wśród których do jednych z najważniejszych tego okresu zaliczał się Rathma. Sprzymierzony z Trag'Oulem rozpoczął spisek, mający na celu wyrzucenie obu stron z Sanktuarium i uczynieniem świata na powrót azylem dla uciekinierów z Wiecznego Konfliktu.
Pod przykrywką ludzkiej kobiety imieniem Lylia rozpoczęła manipulacje w ramach Wojny Grzechu, aczkolwiek poniosła porażkę. Ostatecznie doszło do wojny aniołów i demonów, co przykuło uwagę Niebios i Piekieł. Wówczas Pomniejsi Żli wygnani Mroczną Trójcę do Sanktuarium i wydali ich aniołom, którzy to zamknęli ich w wielkich katakumbach. Tymczasem Rada Angiris zdecydowała o ocaleniu ludzkości i nie interweniowaniu w jej rozwój, czemu sprzeciwił się między innymi Imperius. Tymczasem Inarius postanowił wygnać Lilith, gdyż nie mógł się zmusić, by ją zabić. Trafiła ona na tysiąclecia Otchłani, gdzie żyła w samotności. Niestety - sam archanioł również został po pewnym czasie uwięziony przez demony.
Wojna Grzechu[]
Wygnanie ku Otchłani[]
Powrót do Sanktuarium[]
Era Wrogości[]
Eliasz wzywa pomoc[]
Święta Matko... Ratuj nas!
Rathma do matki, kiedy ta wróciła przez inkantację.[źródło]
Lilit po powrocie do Sanktuarium.
Poszukiwania Astarotha[]
Nie przybyłam tutaj, by was ocalić. Lecz by was wzmocnić!
Lilith tuż przed poświęceniem Yorina dla Astarotha.[źródło]
Pomoc Andariel[]
Wielka bitwa[]
Królestwo ojca i śmierć[]
Czeka Cię ból znany Ci jedynie z legend!
Lilith do Wędrowca, gdy Neirela zniknęła z esencją Mefista w Kamieniu Dusz.[źródło]
Twarz Lilit w Diablo IV.
Dziedzictwo[]
Charakterystyka[]
Wygląd[]
Diablo II[]
Diablo III[]
Twarz Lilith w Diablo III: Reaper of Souls.
Diablo IV[]
W grze[]
Diablo II[]
Model Lilith to wykorzystany ponownie model Andariel w ciemnej barwie. Używa śmiertelnego ataku trucizny kiedy zbliżasz się do niej bardzo blisko. Najlepiej walczyć z nią na dystans. Jej fizyczne ataki również są bardzo potężne. Lilith nie może zostać spowolniona przez ataki z wykorzystaniem zimna. Regeneruje życie dwa razy szybciej niż normalny potwór.
| Poziom | 110 |
| Doświadczenie | 2387200 |
| Punkty zdrowia | 650000 - 660000 |
| Punkty obrony | 2310 |
| Punkty ataku | 520- 572 |
| Odporność na ogień | 75 |
| Odporność na zimno | 75 |
| Odporność na błyskawice | 75 |
| Odporność na trucizny | 75 |
W grze[]
Ciekawostki[]
Imię[]
- Imię demonicy nawiązuje do postaci o tym imieniu występującej w mitologii hebrajskiej. Według niej miała być pierwszą żoną biblijnego Adama oraz upiorem porywającym noworodki. W niektórych wersjach Biblii pojawia się też zamiast Szatana jako wąż, który skusił Adama i Ewę, by zjedli owoc z drzewa poznania Dobra i Zła.
Wygląd[]
- Lilith posiada różnobarwność tęczówki, to jest jedno jej oko jest niebieskie, a drugie - żółte. W średniowiecznej Europie uważano, iż takie zaburzenie rozwoju oznacza opętanie przez Szatana, wskutek czego wiele z takich osób palono na stosach za czary.
- W Diablo III Lilith przedstawiana jest jako istota podobna do ludzkiej kobiety o masywnych czarnych rogach demona, krwistoczerwonych długich włosach oraz dwóch masywnych skrzydłach tworzących coś na kształt litery V, przez co przypomina ona Andariel w mroczniejszej wersji. W czwartej części otrzymała natomiast wygląd bardziej zbliżony do ludzkiego, nie licząc oczywiście rogów i skrzydeł w stylu stereotypowej demonicy.
Inne[]
- Uczestnicy Blizzcon 2019, na którym zaprezentowano zwiastun Diablo IV otrzymali również skrzydła Lilith w grze w ramach prezentu.